برچسب جان ماکسول - خودکار سبز

چند سال پیش‌، من این افتخار را داشتم تا با "جیم ویتاکر‌" اولین آمریکایی که قله اورست را فتح کرد‌، صحبت کنم. زمان صرف ناهار از او پرسیدم که به عنوان یک کوه‌نورد‌، رضایت بخش‌ترین و ارضا کننده‌ترین مسئله برایش چه بوده است‌، پاسخ او مرا حیرت زده کرد و گفت:

من به تعداد زیادی از مردم کمک کردم تا به قله اورست برسند‌، رساندن مردم به قله در حالی‌که بدون کمک من هرگز نمی‌توانستند به قله برسند بزرگ ترین موفقیت من است. از قرار معلوم این طرز فکر رایج بیشتر راهنماهای بزرگ کوه‌نوردی است.

سال‌ها پیش مصاحبه‌ی تلویزیونی از یک راهنمای کوه‌نوردی دیدم که نام برنامه "در شصت دقیقه" بود. در این برنامه دیدم که افرادی به هنگام بالا رفتن از کوه اورست جان خود را از دست داده بودند و گزارشگر از راهنمایی که نجات یافته بود‌، پرسید‌: ‌آیا راهنمایان کوهنوردی نیز ممکن است وقتی کسی را با خود به قله نمی‌برنـد جـان خود را در کوهنوردی از دست بدهند؟

او پاسخ داد‌: ‌نه‌، اما هدف راهنما رساندن افراد به قله است.

سپس فرد مصاحبه کننده پرسید‌: ‌چرا کوه‌نوردان زندگی خود را به خطر می‌اندازند تا از کوه بالا روند و قله ای را فتح کنند؟

راهنما پاسخ داد‌: ‌مشخص است شما هرگز به قله کوه نرفتید.

به خاطر دارم که با خودم فکر کردم راهنمایان کوه‌نوردی و رهبران ویژگی‌های مشترک بسیاری دارند و در عین حال تفاوت بزرگی بین مدیر و رهبر وجود دارد. مدیر می‌گوید‌: برو‌، اما رهبر می‌گوید‌: بیا برویم. هدف رهبری رساندن افراد به قله است و وقتی شما افرادی را در رسیدن به قله کمک می‌کنید که به شکلی دیگر تجربه‌ی این کار را نداشتند‌، می‌بینید که حسی به بزرگی این حس که هدف‌تان رساندن دیگران به قله است در جهان وجود ندارد. برای افرادی که این حسن را تجربه نکرده اند نمی‌توانید آن را توصیف کنید و کسانی هم که تجربه کرده اند‌، به توصیف نیاز ندارند.

دکتر علی اصغر صفری فرد (Ph.D)

نویسنده، مشاور و مدرّس توسعه مهارت‌های مدیریتی

09122137144

رهبری رهبری در مدیریت جان ماکسول دکتر علی اصغر صفری فرد خودکار سبز

1402/09/27 ساعت 15:27

0 نظر